De kinderen aaien.....

Vandaag is onze laatste dag in Kanchanaburi. Iedere dag zijn we op pad geweest, een lekker druk programma. Nyah wilt vandaag graag niets doen, maar de andere twee hebben 'lucht' gekregen van een Zoopark hier in de buurt. Jesse heeft nog 1 wens en dat is op de foto met een tijger. Dit kan bij de Tijgertempel, maar ook in dit Zoopark. Het verschil is dat de recensies van die Tijgertempel heel verkeerd zijn (gedrogeerde tijgers) en bij het Zoopark niet. Nu blijft het natuurlijk een niet-natuurlijke situatie...op de foto met een roofdier, maar nog niet zo lang geleden waren wij ook jong dus we kunnen ons zijn wens wel voorstellen. Maar dan liever wel bij een park waar men diervriendelijk te werk gaat. We hebben namelijk tijdens ons dagje olifanten veel geleerd en gehoord over wat drogeren en mishandelen met de dieren doet. Het blijft wel een beetje dubieus aangezien we niet weten hoe het er precies aan toe gaat, maar we spreken met de kinderen af dat we wel ter plekke kijken wat we doen.

Met de taxi rijden we een klein uurtje. We zijn vandaag voor de verandering vroeg weg gegaan en arriveren rond 10.00 uur. Het lijkt alsof we nog de enige bezoekers zijn. Bij binnenkomst zien we al meteen een vijf jaar oude tijger liggen, duidelijk niet gedrogeerd!
We stappen de safaribus in om door het park te rijden. Het lijkt een beetje op de Beekse Bergen. Er is echter 1 groot verschil dat de kinderen fantastisch vinden...de ramen blijven open. We hebben ook wat mandjes met voer gekocht en dit voer mogen de kinderen tijdens de rit aan de giraffen, herten en zebra's geven. Dat zie je in Nederland niet meer. De beren, luipaarden en tijgers passeren we en ze zijn heeeel dichtbij. Dan komen we bij de herten en die komen gretig naar de bus gelopen. De kinderen voeren de beesten en aaien ze. 

De giraffen staan ons niet lang daarna al op te wachten...en omdat we zo vroeg waren, hebben we de hele safaribus voor onszelf. En de chauffeur neemt alle tijd, er is immers toch nog niet veel te doen. Behendig steken de giraffen hun nek in de bus en dit leidt tot grote vreugde. Joerie en ik kijken elkaar aan en denken hetzelfde. We blikken even zo'n tien jaar terug...Jesse was toen vier en heeft van kleins af aan een meer dan gemiddelde interesse voor dieren. De laatste jaren is dit naar de achtergrond geraakt. Logisch. Maar dit ogenblik, deze grote vreugde, een Jesse die zo blij is als drie giraffen zowat bij hem op z'n schoot liggen met hun nek....dit ogenblik maakt voor ons de dag al helemaal goed. Het zou veel langer mogen duren als de 1,5 minuut! Een onbetaalbaar moment. Later zien we op de foto's dat we dit hebben vastgelegd..gelukkig. De buschauffeur lacht wat af om het enthousiasme en geroep van de kinderen. We zijn blij dat we de bus niet hoeven te delen. De zebra's blijven wat op de achtergrond, eentje komt bij Jesse zijn gebit tonen. 

Na terugkomst met de bus bezoeken we een krokodillenshow, een hele slechte! 
Joerie en ik hebben hier geen fijn gevoel bij. Jesse wordt gewenkt om mee te doen of zoiets, maar wij kijken elkaar aan en vinden dit echt geen goed idee. Jesse wilt wel en is lichtelijk teleurgesteld. Maar we nemen hem liever wel weer heelhuids mee naar huis...
We lopen nog langs wat hokken, eigenlijk een beetje hetzelfde als in Nederland. De hokken zien er alleen wat ouder uit. Het meeste hebben we dan wel gezien en de olifantenshow laten we liever voor wat het is. Dat doet misschien afbreuk aan ons dagje educatie en werken VOOR de olifanten. 

Er zit een luipaardwelp, twee tijgerwelpjes en een volwassen tijger bij de ingang. De beesten zijn niet gedrogeerd, de welpjes lopen vrij in een hok, alleen de volwassen tijger zit vast. De meiden zijn in de ban van de welpjes en willen ze heeel graag de fles geven. Dat mag van ons. Als een baby wordt het luipaardwelpje in de schoot van de meiden gelegd. En ook al is het misschien niet zoals het hoort, het ziet er wel heel vertederend uit. Jesse wilt liever met de twee leeuwenwelpen spelen. Hij mag dus even bij hen in het hok. Ze zijn heel speels. Hij moet wel alert blijven en merkt dat de poten al erg krachtig zijn. Ook dit tafereel ziet er aandoenlijk uit. En dan de tijger, Jesse zijn wens. En ach ja, soms moet je wensen gewoon uit laten komen. Op de foto met de tijger! En een aai-momentje natuurlijk. 

Na de terugtocht laten we ons bij een freshmarket afzetten. Echt fresh! Verse vis, verse groenten, maar ook levende vissen, padden en hele gefileerde kippen. Dit is niet ons ding. Even zielig als we net als we een kraampje langslopen, zien dat een levende pad gekocht wordt en dus doodgeslagen.... Wederom Jesse z'n ding dus we blijven toch maar even kijken. 

Teruggekomen bij ons schattige gezellige huis duiken we het zwembad in na het eten van wat overheerlijk Thais fruit. Even spelletjes in het water!
Na het eten lopen we naar de stad om een hapje te eten. Nog nooit zo goedkoop gegeten, met vijven voor omgerekend EUR 10. De curry was wat te heet voor Yara en ook voor ons die een hapje namen. De PadThai daarentegen overheerlijk evenals de roergebakken rijst. Het dessert daarna verderop in de straat, een ijsje bij de supermarkt, kost evenveel als het eten.

Inmiddels uitgecheckt, koffers weer bijna ingepakt en lekker op tijd slapen voor de reis van morgen.

Ps wat fotos via de iPad genomen maar deze zijn heel slecht. De goede van het toestel krijgen we niet bijgevoegd omdat hier geen standalone computer is.