Lekker rustig aan!

We worden wakker van een hond die blaft. 
Ons nieuwe ' huisdier' heeft ons vannacht goed bewaakt. Hij heeft voor onze glazen pui liggen slapen vannacht. En als hij iets vreemds hoorde vannacht, blafte hij. We hadden ons  'huisdier' gisteren al ontmoet toen hij helemaal nat van het zeewater aankwam bij het zwembad waarin we zwommen. Hij had dorst dus begon gewoon uit het zwembad te drinken. Even later pakte hij een leeg chocomelpakje om het restje er bijtend en stoeiend uit te krijgen. Eigenlijk vinden we hem meteen schattig, maar we vermoeden dat het een zwerfhond is dus besluiten hem niet aan te raken en links te laten liggen. Maar elke keer als
we op het resort zijn, loopt hij ons achterna. Zo ook gisteravond na het avondeten. Eerst willen we hem wegjagen met een veger, maar omdat we met hem te doen hebben, geven we hem een schaaltje water en besluiten dat we hem op de veranda te laten slapen. We hebben niets te eten en het is al laat dus de winkel is dicht. Hier zal ie het mee moeten doen.

Terug naar de dag van gisteren. 
In de ochtend twee voile topjes opgehaald in de winkel en een waterdicht hoesje voor de camera. Zo kunnen we misschien nog wat onderwater foto's maken vandaag.
Een onderwatercamera gaat een volgende keer zeker mee evenals wat andere dingen die toch wel handig zijn. We gaan lekker ontbijten. We nemen er de tijd voor aangezien er geen tijdsafspraken zijn vandaag.

Heerlijk rustig aan gedaan. Erg ondiep in de baai voor onze accommodatie, niet heel fijn om te snorkelen omdat je bang bent dat je jezelf verwondt. Maar omdat we op deze zonnige dag toch nog een kijkje onderwater willen nemen, besluiten de heren te water naar een andere baai te zwemmen en de dames door een klimtocht over de rotsen. Sommige stukjes tussen de rotsen zijn verbonden door een pad, andere niet. Uiteindelijk komen we uit bij een ander knus baaitje. Lage bomen met allemaal schelpkettingen aan de takken vastgemaakt , dat zorgt voor een sfeervolle locatie. Met vijven het water weer in. Vanochtend toen we de zee net ingingen, stonden we al een tijd in het water foto's te maken toen we opeens naast ons een takje zagen met een zeepaardje eraan. Het dreef de hele tijd al naast ons maar we hadden het nog niet opgemerkt. Een klein zeepaardje, zwart/bruin van kleur. 

Na terugkomst van de rotswandeling en het snorkelen gaan we het zwembad in waar we onze viervoeter dus ontmoeten. De kinderen en wij zwemmen heerlijk. Joerie kletst met een Nederlands stel dat 1 week in het ziekenhuis moest bivakkeren omdat hun dochtertje hartklachten kreeg. Gelukkig gaat het nu weer goed. Constant overleg tussen drie partijen geweest, Thaise artsen, Nederlandse artsen met de verzekeraar als bemiddelaar. Niets kunnen vinden bij het meisje maar na een aantal dagen ic moeten ze al hun geplande activiteiten afzeggen. Zo neemt je vakantie plots een andere wending. Tussen de middag gaan we in een klein tentje een pannenkoek met Nutella eten en natuurlijk een verse mango shake. Aan vitamines zijn ze niets te kort gekomen al die weken. Genoeg shakes en lassi's verorbert. Dat aantal loopt zeker tegen de 100. Vooral de dames zullen die shakes missen straks terug in Nederland.

Laat in de middag huren we kano's om met de kinderen nog wat verder de zee op te kunnen gaan. Het water onder ons is diep en weer zeer helder. Jesse ziet weer twee roggen 'vliegend' onder water. Hij neemt Yara ook mee onder water, hij heeft een zeester gezien.
Daar gaan ze weer samen, zoekend naar nieuwe dingen. Nyah gaat ook de kano uit maar blijft bij ons in de buurt. Na een douche lopen we de drukke straat achter ons in om op zoek te gaan naar een gezellig restaurantje. Gezellige afsluiting van iedere dag, het avondeten. Even nakletsen en lekker om je heen kijken. In Nederland gaan we zelden uit eten, des te meer genieten we er hier van. 

Als we rond 2100 uur weer terugkomen en ons nieuwe huisdier dus z'n stekkie inneemt, lezen we nog wat. Joerie ligt met Nyah spelletjes te doen en Yara ligt bij mij op bed. Samen lezen we uit haar boek. "Ik vind lezen nu wel leuk mam". "Als het maar drama/waargebeurd is". Zij leest voor mij voor en ik daarna voor haar. Op een gegeven moment ligt ze met haar ogen dicht. Als ik stop met lezen, opent ze haar ogen. Tijd om tanden te poetsen. We maken samen een leesafspraakje voor volgend jaar. Gewoon een momentje lekker dicht tegen elkaar aan. We besluiten te wisselen van bed. Yara bij mij, Nyah bij Joerie. Jesse ligt het liefst alleen. Het was een fijne dag, alweer!