The colours of Bangkok

Vandaag moeten we vroeg op, want we worden om 08.00 uur bij Bangkok Biking verwacht. Een bedrijf dat fietstochten door Bangkok regelt dat opgericht is door een Nederlander. We hebben zo’n voorgevoel dat die tocht helemaal ons ding is en het hoogtepunt van Bangkok zal worden. Straks zullen we weten of dat ook zo is.
De kinderen hebben er zin in, ze komen zonder moeite uit bed, haasten zich bij het aankleden, een snel ontbijt en vlug de Skytrain in. Het spannende gevoel van gisteren bij het reizen is vandaag compleet verdwenen. Alle begin is moeilijk en zelfs als je de taal niet begrijpt en ook het schrift volledig onleesbaar is, komt het wel goed. We hebben geen kaart meer nodig en reizen snel met de Skytrain naar het aangegeven station. Vanuit daar hebben we nog wel een taxi nodig. Er rijden zo’n 70.000 taxi’s in Bangkok, maar op dit moment komt er geen enkele bij ons voorbij.....Het duurt even en dan kunnen we er eentje aanhouden. Het adres van Bangkok Biking komt hem niet bekend voor, maar hij belt even. Vervolgens zijn de 5 km snel afgelegd. Het is een paar minuten over 8 als we arriveren. Het is bewolkt, maar nu al heel warm. Gelukkig bewolkt, dat maakt het ideaal fietsweer. Anders is het toch wel erg warm. Dat is ook de reden, geeft onze gids Dave aan, dat Thaien niet graag fietsen. Het is gewoon te warm. Na wat veiligheidsinstructies van Dave, gaan we vertrekken.
Jesse fietst vlak  achter de gids, daarna Nyah, papa, Yara, en mama achteraan. We moeten even uit het drukke centrum komen en dat is goed opletten. We hebben met de gids tekens afgesproken en dat is ook lekker duidelijk voor de kinderen. Ook het links fietsen is even wennen. Al een hele ervaring op zich. Yara is een beetje angstig, is bang dat ze mama kwijtraakt die achteraan fietst. Na het verlaten van de drukke wegen, gaan we de eerste sloppenwijken in. Dave legt uit dat je in landen als Afrika en Zuid Amerika geen sloppenwijk in kan zonder iemand die daar leeft of bekend is. Je komt er dan simpelweg dan niet levend of met al je bezittingen uit. Hier is dat geen enkel probleem! Mensen arm en rijk leven harmonieus langs elkaar. Je ziet mooie luxe appartementen hier naast de sloppenwijk liggen en dat levert geen enkel probleem op. De Thaien krijgen dit vanuit het boeddhisme al vanaf jonge leeftijd mee. Waardevermindering van de huisjes-appartementen hierdoor is er dan ook niet.  De normale toerist komt hier niet alleen en zou er ook zo langslopen. Door smalle steegjes fietsen we vlak langs het arme leven in Thailand. Mooi om dit van zo dichtbij mee te mogen maken. Niet iedereen heeft zoveel rijkdom als wij om zich heen. Voordat we de wijk infietsen, legt Dave ons uit dat de Thai dus van nature heel vriendelijk en behulpzaam zijn. Hij vertelt ons dat goedendag voor mannen sawadeekan is en voor vrouwen sawadeeka. Als we de krotjes voorbijfietsen groeten we de mensen en onze lach en vrolijkheid zorgt voor vele gulle glimlachen terug. We arriveren in de sloppenwijk bij een klein schooltje. Dave stopt hier en legt uit dat dit schooltje is opgericht door een Nederlander. Het doel van het schooltje is om kinderen uit de sloppenwijk de kans te geven ook onderwijs te krijgen, hen een kans te geven. Voor eur 10 BAHT per dag kunnen de kinderen hier onderwijs krijgen, dit is nog geen eur 0,25. Op de scholen dragen de kinderen uniformen, zo ook hier. Kleine kinderen van een jaar of 3-4 hebben even pauze en lopen vrolijk te dansen en te springen. Bangkok Biking steunt dit project sinds twee jaar ook financieel en we mogen daarom even een kijkje nemen in de school. Deze kans laten we natuurlijk niet voorbijgaan. We doen onze slippers uit en lopen het schooltje in. Wat een mooie, schattige kinderen! Ik probeer snel contact te maken en met mn fototoestel in mn hand en een kleintje in mn schoot trek ik al snel aandacht van heel wat kindjes. We moeten onze fietstocht voortzetten. Fijn te weten dat deze kinderen in ieder geval een kans krijgen met hulp van buitenaf. Vooral Yara is onder de indruk van de schattige kinderen. Hier wilt ze nog wel mee op de foto. Ik geef haar aan hoe ze het voor elkaar kan krijgen fotos te maken van Thaise mensen.
We stoppen ook bij een soort garage waar een viertal Thaise vrouwen zitten te naaien. Ze vinden het geen probleem als we een kijkje nemen. Ik loop naar binnen en vraag de dames met handen en voeten of ik ze mag fotograferen. Wederom geen enkel probleem. In sweatshops in andere delen van de wereld zijn de omstandigheden erbarmlijk, in Thailand valt het mee als de dames hun werk goed doen. In tegenstelling tot overige delen van de wereld hebben de dames hier wel weekend en redelijk normale werktijden, wel langer dan in Europa.

In een volgend sloppenwijkje stoppen we bij een fabriek waar men van zeezout een soort tafelachtig zout maakt, niet echt tafelzout maar zout waarmee men de gedroogde vis bereidt. Met machines uit de jaren dertig of nog ouder wordt hier zwaar lichamelijk werk verricht. Wederom mogen we een kijkje nemen. Vrouwen staan zakken met zout dicht te naaien en mannen het zout aan het scheppen. Yara wordt gewenkt door een vrouw, ook nog even samen op de foto. Vervolgens gaan we verder met onze tocht door de sloppenwijk. 

Ergens achterin stappen we met fiets en al een longtailboot in. Met z'n vijven met een reddingsvest aan in de boot. Het vest van Yara is zo groot dat ze er bijna in verzuipt. De dames zitten voorin, Jesse en papa achterin bij de fietsen. Als we weer uit de boot stappen zijn we beland in de jungle van Bangkok. Dave legt uit dat het eigenlijk geen Bangkok meer is maar een andere provincie en dat zelfs de Thaien dit stukje vaak niet kennen. We moeten hier heel voorzichtig fietsen aangezien de fietspaden 1 à 2 meter boven de grond liggen en de paden heel smal zijn. Onderweg stoppen we in een park waar we de vissen voeren. Er zitten ook grote varanen, maar we ontdekken Zenitel in het water. Als we de fiets weer opstappen en we een stukje verder fietsen roept papa ons terug....yes hij heeft een grote varaan gespot. Heel zachtjes lopen we naar hem toe. Gaaf in het wild!

Nyah is en toppertje vandaag! Ze doet het allemaal toch maar. In de hitte, 25 km fietsen. Yara is na de eerste paar meter helemaal in haar element gekomen en roept dat ze dit een hele leuke dag vindt. En Jesse hoor je nooit zeuren en die vindt het allemaal goed.

Er is regen op komst, een tropische regenbui, 3 km voor het einde. We besluiten te schuilen, Nyah mag van een Thaise vrouw op een scooter zitten wachten. De bui houdt wat langer aan dus we trekken de regencapes aan en door de stromende regen met 5 gekleurde regenjassen vervolgen we onze Colors of Bangkok tocht. Ook dit is Thailand in dit seizoen, maar niet minder leuk. 
Aangekomen bij het eindpunt heeft de vrouw van de eigenaar een heerlijke Pad Thai maaltijd gekookt. Dat gaat er wel in!

Er wordt een taxi voor ons geregeld om terug te gaan naar het skytrain station. Met Dave hebben we gesproken over het eten bij de eetstalletjes en ziek worden, maar hij garandeert ons dat we dit met een gerust hart kunnen doen. We gaan wat zakjes verse ananas, mango en papaya halen, een genot! Zelfs Jesse die vroeger dol was op fruit, maar in deze fase wat minder, eet hier naar hartelust mee. Jesse regelt wat mc flurry s, Nyah laat later zelf ook.

We stappen de skytrain in om bij Asok een shoppingmall te bezichtigen. Mega veel winkels oa, Marc Jacobs, Gucci etc, maar ook H&M en Mango. De prijzen hier zijn gewoon Europees.
Bij Starbucks nemen papa en Jesse een frappuccino, de dames een fruitdrankje. Na het bezoek gaan we terug naar het hotel. Snel even een douche, want mama heeft een leuk idee...met de dames naar de nagelsalon in de straat. Daar hebben de meiden wel oren naar. Nyah en Yara krijgen een manicurebehandeling en knieën een kleurtje nagellak. Mama een pedicurebehandeling en ook een kleurtje op de teennagels natuurlijk. Daar zitten we dan drie-op-een-rij. De dames zitten alleen maar te lachen en te zeggen dat ze het heerlijk vinden. Een uur lang gefriemel. Bijna op het laatst kijken Joerie en ik toevallig op hetzelfde moment naar Nyah, die knikkebollend in de stoel zit. Vooral voor haar een intensieve dag. Nog even de dag doornemen en relaxen op de hotelkamer. Wat een fijne dag! Het fietsen was echt een hoogtepunt, niet willen missen. Morgen weg uit Bangkok, op naar de volgende reisbestemming.