Snorkelen

Nyah heeft een plekje naast mij verworven in bed, Yara naast Joerie. Jesse heeft zich op het eenpersoonsbed gesetteld. Gezellig met z'n vijven weer, dat willen de dames in Nederland ook wel. Joerie en ik zijn inmiddels wakker geworden en zwaaien naar elkaar, de kinderen liggen nog te slapen. Kort daarna wordt de eerste wakker. Nog effe dutten.

Het zeewater is rustig zien we. Snel aankleden en aan het ontbijt. De dames gaan voor een pannenkoek met fruit, die smaakt hen goed. De heren voor een omelet. Fruitshake erbij en we kunnen de dag weer goed beginnen. De kinderen pakken hun snorkels en zijn weg, wij erachteraan. Een tropische regenbui deert niet. Nu snappen we hoe verslaafd men kan zijn aan duiken. Jeetje, wat is de wereld onder water mooi. Kristalhelder water. We blijven dichtbij de kant, ondiep, nog geen gekleurd koraal maar dat kan hier ook nog niet. Dan moeten we echt verder de zee in. Maar wel al mooie gekleurde vissen, blauw, groen, wit, oranje en zwart, groot en klein. Yara en Jesse zijn helemaal enthousiast, dit hebben ze nog nooit gezien. Vlak achter elkaar gaan ze samen op zoek en ze communiceren door de snorkels. Van een afstandje horen we ze praten en we horen ze elkaar alleen maar attent maken op de vissen die ze spotten. Ze zien een megakrab, wel 30 cm doorsnee. Helaas ben ik te laat en we kunnen hem niet meer vinden. Joerie ziet hem wel. Nyah vindt het allemaal nog wennen. Haar snorkel is te kort dus komt snel onder water, we wisselen met die van Joerie. Joerie blijft naast haar zwemmen en ze ligt als ware op z'n hand. Zo blijft ook zij goed drijven, ook met haar gaat het goedkomen komende dagen.

Er zijn veel zeekomkommers. Jesse komt met een verhaal dat hij op Discovery heeft gezien dat als je met zon zeekomkommer schudt er allemaal slierten uitkomen. Ik weet niet of ze giftig zijn dus zeg hem even te wachten met dit experiment totdat we het op Google hebben opgezocht. We wisselen van snorkels, twee jaar geleden kon ik er niets van. Raakte lichtelijk in paniek door de andere manier van ademen. Vond het maar niets. Joerie zet nu zijn duikbril bij me op, ik ga liggen en zwem weg, zonder problemen en heel rustig. Mooi, dat komt goed uit komende dagen. Jesse heeft een goed idee, we zijn constant met vijven maar hebben maar drie brillen en snorkels. " Mam, pap, jullie moeten er twee bij gaan halen" . Gelijk heef ie dus Joerie en Nyah gaan het water uit om deze te gaan kopen. Ik snorkel met Jesse en Yara verder. Hoofd onder water, alleen met de armen zwemmen en gewoon zo stil mogelijk aan de oppervlakte blijven. Zomaar gaan staan is geen goed idee. We hebben namelijk ook hele grote zeeegels gezien. Joerie weet hoe pijnlijk dit is na zijn ervaring jaren terug in Zuid-Frankrijk met z'n ouders. Lange tijd heeft hij de littekens onder z'n voet gehad. Dus opletten, waarschuwen we de kinderen.

Van al dat snorkelen, krijgen we honger. We besluiten lekker te gaan lunchen. We gaan allemaal voor een sandwich. Brood tussen de middag is lang geleden. Yara geniet met volle teugen van haar sandwich met feta, rode ui, tapenade en nog meer. Ze glundert en zegt wel een paar keer hoe overheerlijk hij is. Nyah heeft een verkeerde keuze gemaakt, dus ik ruil met haar. 

De kinderen willen nog gaan snorkelen. Het is echter vloed aan het worden en de zee is wat ruiger. Met vijven gaan we opnieuw de zee in. Niet voor lang helaas, te veel golven.
Morgen nieuwe kansen. Ik heb het met Jesse over gevaarlijke vissen en vraag hem of er ook piranha's zitten. "Tuurlijk niet mam, die leven in zoet water". Het zal wel, ik kijk dan ook geen Discovery. Komt toch best van pas, Discovery, tijdens een vakantie waar je nogal wat verschillende dieren tegenkomt. Pedagogisch verantwoord, haha en goed voor z'n Engels. Grappig dat hij ons diverse malen zegt dat we dat toch echt anders moeten vragen/zeggen in het Engels. De gids tijdens ons dagje olifanten zei dat een goede basis voor Engels toch wel heel handig is bij het doorstuderen. Jesse krijgt het besef dat na het behalen van z'n Cambridge certificaat volgend jaar het misschien toch handig is om die twee uur extra Engels in de week te blijven doen. Mooi, zelfbesef, is altijd beter dan advies van je ouders. Maar afwachten welke keuze hij straks gaat maken. Wij geven gratis goed avies, maar hij zal het toch echt zelf moeten doen en dus ook zelf weer voor moeten gaan kiezen. In sommige delen van het land is tweetalig ook al mogelijk op TL en Havo begrepen we van een Nederlands stel in Kanchanaburi. Zou voor de Beatrix ook goed zijn. Waarom immers wel op VWO niveau en niet op de andere niveaus? Gelijke kansen dan.

Na een lekkere douche wandelen Joerie en ik naar een strandverkoper. Eerder vandaag zagen we de zogenaamde fishermanpants. Die is eigenlijk wel stoer. Al snel vinden we hem en kiezen we uit verschillende motieven twee broeken. Voor Joerie en voor Jesse. 
Eigenlijk best gaaf.

Het avondeten is wel spicy vandaag in plaats van het gevraagde not spicy. Jeetje, geen spicy gerecht meer voor de dames. Jesse eet z'n vingers op bij z'n gegrilde reuze reuze reuzegarnalen. Yara mag haar manicurebehandeling nog laten doen. Belofte maakt immers schuld. Daar zit ze weer in een stoel, ditmaal een eenvoudige stoel, te genieten van al dat gefriemel. En friemelen en pulleken daar houdt deze dame van, bij zichzelf of bij een ander.
De dame maakt zelfs lotusbloemetjes op haar nagellak. Helemaal blij is ze ermee.

 Na een strandwandeling in het donker, lezen met Nyah in de hangmat. Joerie puzzelt met Yara, die heeft inmiddels de smaak te pakken, Jesse luistert muziek en is inmiddels halverwege z'n tweede dikke boek. Leest alleen nog maar op vakantie. Als hij begint met lezen, is het goed. Dan is het boek zo uit. Thuis is daar ook weinig tijd voor. Als ik Yara op bed leg, begint ze gezellig te kletsen. "Wat mis jij nu mama? "Ik eigenlijk nog niets meissie, het is hier zo fijn". "Ik een boterham en oma's gehaktballen". "O ja en aardappelen.thuis houd ik er niet van, maar nu heb ik er wel in." Bof jij even Yara, dat die volgende week donderdag op het menu bij oma staan! De cultuur en sfeer vind ik wel gezelliger hier mama, maar het eten is fijner thuis. Ik zou wel eens willen weten wat ze in een gewoon Thais gezin eten. Thuis eten wij namelijk ook gewoon aardappelen, groente en vlees en verder niets. Misschien is de simpele manier wel lekker. 

Ik bedenk dat ik nog een aantal dingen van de afgelopen twee weken niet heb opgeschreven. Niet vergeten strak toe te voegen:
Red Bull, perfect family man, nyah moment pran buri en nog iets maar het is me even ontschoten.

De dames slapen, Jesse ligt in de hangmat, Joerie ligt met z'n ogen dicht op de kussens op de veranda. De zee suist, de vogels fluiten, de krekels hoor ik achter me. Windstil, lekker warm. 23.15 uur en tijd om te gaan slapen.