Op weg naar Etosha-proost op oma met cocktails

Lieve oma Wil,
Nu moeten we jouw verjaardag missen. Maar we denken vandaag extra aan jou. Proficiat van ons allemaal. Hopelijk zo betere WiFi dan Skypen we nog even xxx


Lieve allemaal,

Precies een week geleden vertrokken we uit Frankfurt. We trekken komende dagen steeds meer noordelijker, na Etosha de caprivistrook net onder Zambia op,om vervolgens richting Botswana te rijden.

Vanochtend zijn Joerie en ik om zeven uur uit bed gegaan. Alvast wat spullen ingepakt en net als thuis -als onze drie tieners nog slapen- heerlijk momentje samen in de campingstoeltjes met een kop thee. Thuis meestal achterin de tuin als de zon schijnt. De eerste ochtend die niet fris begint, maar heerlijk warm. Rond acht uur worden de kids wakker omdat de zon op de tent schijnt. Duidelijk merkbaar dat we verder van de kust zijn.

We laten Palmwag achter ons om richting Kamanjab te rijden. De auto wordt voor het eerst gecontroleerd en gedesinfecteerd voor mond- en klauwzeer. Gelukkig niet alles eruit, alleen koelkast open.

Bij Kamanjab zouden we weer moeten kunnen tanken. En er zou een winkel zijn. En we hebben echt wat boodschappen nodig. Al meteen bij de benzinepomp staan ongure figuren. Tenminste niet helder uit de ogen kijkend en gewoon niet fris. Voor de supermarkt staan wat mensen. We besluiten eerst het dorpje weer uit te rijden om iets verder eerst alle cameraspullen ed achterin de auto te leggen. Alle jassen ook. Op een puzzelboekje na gaat alles naar het niet zichtbare gedeelte. Vervolgens rijden we terug. We twijfelen even of we samen de supermarkt in gaan of dat de helft gewoon blijft zitten. We gaan samen. De pinautomaat in de winkel is buiten bereik, dus geld gaan we hier niet krijgen. Jammer, maar goed, we hebben nog genoeg voor een paar dagen. Een echte Afrikaanse supermarkt. Beperkt assortiment en het ruikt niet al te fris. De afdeling vlees.... daar gaan we niet eens kijken omdat het niet fris ruikt. Dan maar geen vlees. Zelfs de kinderen hebben er nu voor het eerst 'last' van dat wij daar met een volle winkelwagen staan en voor EUR 80 aan boodschappen meenemen. Schaamtegevoel ten opzichte van de mensen die daar lopen. Geen idee hoe de omstandigheden werkelijk zijn, maar het voelt alsof we nu aangekeken worden op de volle winkelwagen. We rekenen af en zonder de achterklep open te doen, proppen we alle boodschappen op de kinderen op de achterbank en rijden een paar km het stadje uit om daar alsnog alles netjes op te bergen en samen te lunchen. Omdat we niet kunnen weten of de pinautomaten in de komende paar stadjes werken, rijden we een stukje om om in Outjo nog een poging te wagen. Een heel ander stadje als Kamanjab. Een bank met een werkende pinautomaat en 'gewoon uitziende' mensen die vrolijk lopen te praten of ergens zitten. We vullen de glasfles bij en kopen hout voor een kampvuur. Een Magnum bij de lokale supermarkt en ik heb bij binnenkomst een hele mooie bakkerij gezien waar ik graag nog even naar terug loop. Geweldig mooie moderne bakker, de Bakkerij genaamd. We kopen broodjes voor het ontbijt morgen en zien dat er een Lavazzo koffie apparaat staat... dat zou goede koffie moeten betekenen. Twee take away cappuccino's en apfelstrudel en iets anders lekkers om toch een beetje oma's feestje hier in Afrika mee te vieren.

Vanaf Outjo is het snelweg naar Etosha Safari Camp, een paar kilometer van de gate van Etosha verwijderd. Zwembad, mooie ruime plaatsen en prima faciliteiten. De kids springen meteen het water in. 31 graden dus even afkoelen. Joerie en ik horen onze drie enthousiastelingen van een afstand als ze samen een spelletje in het water doen. Als wij er ook naartoe gaan, willen ze eruit, lekker douchen.

Broccoli, gebakken aardappels en kipschnitzel. Het lukt telkens weer een maaltijd met groenten te bereiden. Gezellige momenten van samen werken het koken en de daktent ed uitklappen en alles weer inruimen.

Tijd voor samen puzzelen na het eten en daarna nog even een cocktail in de supergezellige bar met live Afrikaanse muziek. Echt een supersfeer hier! Joerie loopt nog even terug voor de videocamera want dit is toch wel heel leuk. Als ie terugkomt, is ie helemaal enthousiast. Er stond een zebra bij onze auto in het donker te grazen. Hij heeft het vastgelegd.... anders zouden we hem natuurlijk niet geloven. ...

Morgen kunnen we vast heel veel dieren in het boek afstrepen.

Etosha, here we come!

X