Supergave canyon!

Lieve allemaal,

Vandaag is de dag waar erg naar uit is gekeken. Doordat we pas in de middag gaan canyoingen, kunnen we op ons gemak wakker worden en ontbijten. Tara heeft een beetje buikpijn, tis ook wel spannend wat we vandaag gaan doen. Maar voor zelfvertrouwen en lef een hele mooie oefening.

Na ruim een uur rijden door de bergen - en we gaan echt heel hoog - komen we aan. Iedereen wagenziek behalve Jeroen en Joerie. Als we uitstappen, slaan we een handdoek om. Vandaag 19 graden hier en we zijn nogal zomers gekleed. Met handdoek om lopen we naar het meeting point. Doordat het vannacht hard geregend heeft en om ervoor te zorgen dat we constant in beweging kunnen blijven en niet onderkoeld raken, stellen de gidsen voor onze privegroep samen te voegen met een andere groep. Twee gidsen dan die ervoor zorgen dat we in beweging blijven. Lijkt ons een goed idee. We verorberen nog wat koek en snoep om onze reserves aan te vullen, omdat we waarschijnlijk veel gaan verbranden om ons lichaam warm te houden.

We moeten nog 5 km rijden om zo dicht mogelijk bij de canyon te komen . Aangekomen krijgen we onze wetsuits en andere benodigdheden. We stoppen alles in de wetsuits en maken er een rugtas van. In badkleding en een rugzak op starten we deze belevenis. Daar lopen we dan op een rijtje veelal achter elkaar aan. We lijken wel de negen dwergen of de smurfen met grote smurf in blauwe bikini voorop. Vol bepakt dalen we een half uur af. Het is een stevige afdaling. Bij de rivier aangekomen pakken we alle benodigdheden uit de rugtas -lees wetsuit- en trekken we alles aan. Leuk gezicht om iedereen zo sportief gekleed te zien. De afdaling in de rivier kan nu echt beginnen! We starten met een glijbaan, zo lachen.

We brengen ca 2,5 uur in de rivier door en klauteren, abseilen, springen en glijden. Soms angstige gezichtjes, maar daarna vaak een glimlach van "I did it". Op 1 hoge sprong na -die alleen Faya, Tara en Nyah niet doen- doet iedereen alles mee. Stoere familie zeg! Achterstevoren van de rotsen glijdend, door een spleet tussen de rotsen door en zelfs salto's van de rotsen worden er gemaakt. Jeroen met z'n nog altijd pijnlijke rug doet alles mee. Normaliter Tara de allerstoerste van de twee, vandaag laat Faya effe zien dat ze nergens voor terugdeinst.

Echt een onvergetelijke ervaring! Een spannendere canyon dan in Oostenrijk. Aan het einde van de canyon trekken we onze spullen weer uit en maken we opnieuw een rugtas van de wetsuit. Een erg stevige klim naar boven nu. Jeetje, das een ware beproeving. Alle zeilen moeten we bijzetten, jeetje wat een klim. De kids en wij zijn bekaf.

Bij de auto's worden de natte bikini's en zwembroeken verwisseld voor droog ondergoed. De tocht terug naar Lagorce door de bergen kan beginnen. Weer wagenziek, vooral Jesse ditmaal. We sluiten de dag om acht uur gezellig af bij de Mac.

Even opwarmen nog! De meesten hebben het nog steeds koud. Direct lekker douchen, warme kleding aan en een kop thee. Komende dagen zeer warm weer. Nog twee hele dagen hier. Morgen nog even kijken wat we gaan doen. Maandag kanoën door de rivier met glijbanen om overheen te varen. En natuurlijk dan onder de beroemde Ardèche boog een foto maken.

Wat zullen we weer heerlijk slapen! En wat kunnen we terugkijken op deze supercoole ervaring. Kan toch maar weer mooi in onze rugtas.

Liefs,
Bianca