Five Pointz!

Lieve Yara,

Als we wakker worden, horen we de Skype. Nyah! Als je zover weg bij haar bent, zie je haar positieve dingen zo goed. Je beseft dat ze echt een lief klein zusje is. Het is normaal dat je daar normaal niet zo bij stilstaat. Hier, zo ver bij haar vandaan, voel je het op zon moment dat je haar mist. Haar lach, altijd even vrolijk en haar geklets. Begin van de week heeft ze erg gehuild dat ze ons miste. Wel twee uur vertelde ze. Inmiddels is ze 'gewend'. Geen gehuil meer, maar we merken dat ze ons mist. Bij haar hebben we dat erg in de gaten. Bij onze coole Jesse wat minder. Al had hij het ook effe zwaar deze week, nadat Isa het uitmaakte. Ach ja, je wordt gevormd door hoe je opkrabbelt na een val. En dit is zon valletje.

Even lekker douchen, koffers inpakken en je Nets shirt aan. Sneakers, zonder dozen, allemaal ingepakt. Uitchecken en te voet op weg naar een ontbijtplek voor deze ochtend. We vragen naar de exacte locatie van Five Pointz, de plek waar vijf straten samenkomen, en een gebouw staat dat vol is met graffiti. We blijken er 10 stappen van verwijderd te zijn. Helaas is er over de graffiti geverfd en is Five Pointz, Five Pointz niet meer. Oma, jij en ik gaan toch een kijkje nemen bij de overblijfselen. En ja hoor, die spotten we een paar middenin Queens. Mooie tekeningen van personen op de grond, nog wat paaltjes met graffiti en wat overblijfselen op de grond.

We besluiten daarna toch nog naar Manhattan te gaan. Macy's; lachen. Jij op sleehakken. Ze stonden je beeldig. Maar sleehakken voor een meisje van 12 vinden we toch alledrie nog net niet kunnen. Koffie drinken, Madisons Square Garden ( honkbal) en nog wat sneakerwinkel. New balance Heidi niet in jouw maat, Nike Lunarglide diverse kleuren, niet in jouw maat. Dus uiteindelijk twee paar sneakers, jouw dollars opgemaakt en niets van je rekening gekocht. Slim! Bewaar maar lekker voor een ander moment of een andere aankoop. Een korte evaluatie met opa en oma. Week hier had niet misstaan. Helicopter en fietsen waren het hoogtepunt. Alleen maar gelopen! Vaak 12 tot 14 uur, lekker gegeten en genoten van de omgeving en elkaar. Opa voegt er aan toe: Empire State Building by night, zeker niet willen missen met jou...in de kou. Maar adembenemend!

Genoeg gezien voor nu. Helaas moeten we alweer gaan. Dus koffers halen in hotel en met de taxi richting JFK. Wederom een amuserend gesprek, ditmaal met de taxichauffeur uit Ecquador. Jij slaapt, bent moe, heel moe. Lange dagen, heel veel lopen en veel indrukken. Ik hen je gevraagd de "plaatjes" in je hoofd op te slaan. Jij was daar gewoon. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan in New York, zoals jezelf had gekozen.

In het vliegtuig schrijf ik alles "bij". Telefoon was vol, maar nu bijna leeg. En jij, jij slaapt. Opa en oma kijken film achter ons. Nog even meid en dan zijn we thuis. In ons huis, voor altijd jouw thuis. Hopelijk beleef je dit avontuur telkens als je de verhalen leest en haal je de "plaatjes" erbij uit je hoofd. Ik heb van jou en zeker ook opa en oma in New York genoten.

Kijk alweer uit naar ons volgend avontuur: survival met jullie in Oostenrijk!

Back home,
mama x