Welcome to The United States of America!

Lieve Yara,

Gisteravond is het toch vrij laat geworden. Dat maakt dat opstaan vandaag niet zo makkelijk is. Nou ja, vandaag. Niet alleen vandaag. Jij bent duidelijk geen ochtendmens in tegenstelling tot de rest van het gezin. Op het gemak wakker worden, effe blijven liggen en na een half uur als iedereen al beneden is, kom jij. Maar dan is het ook goed. Vandaag heb je geen half uur nodig want je realiseert je snel dat we zo vertrekken. Nog even voor de kledingkast: vest of jas?

Ontbijten is niet jouw favoriete ding. Je bent een goede eter, lust eigenlijk heel veel, maar het ontbijt sla jij liever over. Helaas voor jou, niet bij ons. Na het ontbijt rijden we weg. Onderweg belt oma al of we er klaar voor zijn. Nou en of! Met een grote glimlach zit je bij mij voorin. Papa rijdt met Nyah en Jesse achter ons aan om ons uit te zwaaien. Hij heeft een week vrij genomen. Makkelijk en gezellig voor Nyah en Jesse. Mama heeft voor ze wat verrassingsenveloppen gemaakt met bonnen of tickets om leuke dingen te doen. Zij hebben immers ook vakantie. Eigenlijk te veel enveloppen voor deze week maar ze zien maar wat ze doen. Keuze is aan hen!

Opa staat al met z'n jas aan. Het laatste onkruid wordt uit de tuin gehaald. We knuffelen met Nyah, Jesse omhelst je want knuffelen is niet meer stoer. Papa nog een dikke kus en dan moeten we toch echt gaan. Opa kruipt achter het stuur van onze auto. Vraagt papa de navigatie in te stellen. Haha opa doet mama wel. Zonder oponthoud rijden we naar Düsseldorf. Ditmaal een overdekte parkeergarage voor de auto, voor bijna niets. We kunnen meteen de bus in richting het vliegveld. Halverwege realiseert mama zich dat haar telefoon nog in de middenconsole van de auto ligt. Typisch mama; zaken waar ze normaal niet aan hoeft te denken of op te letten (papa's ding normaliter) zitten er gewoon niet in. Ik vraag of ik met de dame weer mee terug mag rijden. Checken jullie maar vast in! Dus mama weer op weg terug. Sprintje naar etage 6 en huppakee weer terug. Normaliter mag dit niet moet je een taxi bellen maar deze lieve mevrouw maakt een uitzondering. Gezellig Duits gesprekje in de bus. Goede voorbereiding voor m'n business tripje over drie weken. Aangekomen snel oma gevonden. Maar opa heeft jou meegenomen om mij op te wachten maar ik ben ergens anders afgezet. Wederom geen paniek. Eigenlijk relaxed. Alles komt goed. Na een telefoontje treffen we elkaar weer. Voordeel van dit ongeplande oponthoud is dat we zo kunnen boarden. Nog effe wat eten en drinken. Yara vindt een Italiaanse pizzabakker! We verorberen twee pizza's samen. Dan gaan we boarden. We konden niet meer bij elkaar zitten. Opa en oma zitten halverwege en wij achterin zoals je wilde. Ready for take off! America, here we come.

De vlucht verloopt voorspoedig. Een beetje turbulentie maar dat mag eigenlijk geen naam hebben. We vliegen 1 uur korter, wind mee. Het is wel lang, jij slaapt weinig. Filmpje, puzzeltje, tijdschrift lezen, schrijven. Aangekomen duurt het even voordat we door de paspoortcontrole zijn. Vingerafdrukken en een foto, geen vragen voor ons. Voor de Arabier voor ons wel. Blijven wellicht toch verdacht. Tweede controle is alleen paspoort laten zien dat afgestempeld wordt. Dan naar de koffers. Omdat het even duurde staan de koffers al van de band af. Op naar een taxi. Even geld pinnen en een telefoonkaart kopen. Hotel bellen voor de taxi maar blijkbaar is het toch handiger als we het ter plekke regelen. We gaan dus maar op zoek. Jeetje, een hele rij voor de taxi. Die rij is heeel lang. Oma en Yara gaan erin staan. Opa en mama gaan terug naar binnen. Kijken hoe het anders kan. Na een kwartier hebben we uitgevonden hoe we met het openbaar vervoer moeten... Dus per airtrain verder. Werkt hetzelfde als de skytrain in Bangkok. Bij het eindstation in de drukte van mensen weer verder. We moeten snel maar hoe? That's the question! Vragen en nog eens vragen. Opa voorop zonder koffer.., die laat hij elke keer voor ons achter. Op de sjouw met vieren door alle New Yorkers heen. Een wereldstad.., das te merken. Maar we vinden uit hoe de metro werkt. De American Subway. Donker, duister, maar gewoon een metro. Prima vervoersmiddel dus voor ons komende dagen. Gewoon zoals The New Yorkers het zelf doen. Warm, heel warm is het. Iedereen helpt wel met vragen beantwoorden. Als we uitstappen moeten we nog drie blokken lopen. Het hotel is prima in de wijk Queens. Schone kamer met uitzicht op een brug naar de andere kant van New York. Gauw die koffers weg. Effe opfrissen, opa een kort dutje. Maar niet lang, het is erg mooi weer. We gaan dus vrijwel meteen weer weg. Met de Subway!

Times Square vroeg in de avond. Binnen tien minuten zijn we er. Goed te doen. We stappen midden op Times Square uit. De neonlichten komen je tegemoet. Grote verlichtte reclameborden. Dit is waar iedereen New York mee vereenzelvigd. Yara, je kijkt je ogen uit! Wow! Al die lichten in de schemering, de kunstenaars op straat, the yellow cabs en de drukte, precies zoals het hoort. Opa en oma vinden het ook bijzonder. Met Elmo en Mickey op de foto, ze wenken je. O ja, a tip! De eerste sneakerstores bezocht en een mega H& M waar jij een gekke grappige kleine modeshow weggeeft in de kleedkamer. Snel gaan we weer naar buiten waar opa ergens rondstruint. Hij heeft een gezellig cafeetje gevonden. Nog effe Yara een eerste hotdog. En opa op de foto met een New York police officer. Natuurlijk! Daarna naar de Irish Pub. Inderdaad erg gezellig! Een bruin biertje voor opa en oma, wij een verse jus. Echt een gezellig tentje 5 stappen letterlijk verwijderd van het drukste punt op Times Square. Effe bijkomen van de drukke dag. Als we vertrekken weer een momentje van 'oeps waar is m'n iPhone". Gaat dit wennen? Op zoveel kostbare spullen tegelijk letten: iPhone, autosleutel, pasjes, paspoorten, camera en fototoestel. Goede oefening om alert te blijven. Na het drankje terug het drukke en levendige middelpunt van New York op. Standbeelden verkleed als het Vrijheidsbeeld en een cowboy met hoed en gitaar en alleen een onderbroek aan. De trap/tribune waarop je kan zitten. En een man waarom jij zo moet lachen. Hij heeft een bord omgehangen met daarop de tekst: I need money for weed! Het is heerlijk weer. Een mooie kennismaking met The Big Apple vandaag. Nu is het al laat dus tijd om terug te gaan met de Subway. Het wordt afgeraden in de boekjes om deze s avonds te gebruiken, maar we schatten in dat het wel kan. Volledig zelfverzekerd lopen we naar beneden, niets aan de hand. Geen moment een onveilig gevoel. Das zo leuk aan reizen, opgaan tussen de locals. Terug in het hotel besluiten we onze ogen dicht te doen. Het was een lange dag.

Na een lange reis een eerste indruk vandaag gekregen van de wijk Manhattan. Times Square by night vond jij geweldig.

Liefs mama