Cowboy!

Het is vrijdagmiddag, bijna zes uur 's avonds. Ik heb met Joerie een handdoek gepakt en we liggen samen aan de baai. Het is superweer geweest vandaag en ook nu nog is de lucht boven ons hemelsblauw en kijken we uit op het rustig kabbelende water en het plaatsje Triest aan de overkant. Joerie leest en ik schrijf over de tweede week. Nyah en Yara zijn met het buurmeisje naar de miniclub om te kijken of ze kunnen helpen. Grappig, toen ze kleiner waren, gingen ze daarheen. Nu drie meiden van 10, 11 en 12 op weg om te kijken of ze daar met de kleine kinderen iets kunnen doen. Jesse leest voor de tent in het boek dat Joerie van zijn moeder mee op vakantie kreeg. Over de misdaad in de wereld. Samen praten ze daarover en de hele tweede helft van de middag is Jesse voor de tent aan het lezen. Ook Yara is driftig in haar tweede boek begonnen. Thuis leest ze nooit, zoals ik eerder schreef, maar de gekozen boeken van oma Wil en van ons (voor haar rapport) zijn een schot in de roos! Ze wilt voor het eerst eigenlijk echt weten hoe het verhaal eindigt. Vanochtend bij het ontbijt, vertelde Jesse tegen Yara dat ze gepraat had in haar slaap. Dat horen we bij haar eigenlijk nooit thuis, alleen bij Jesse. "Doe geen domme dingen, doe geen domme dingen!" riep je telkens, zei Jesse. "Ik hoefde niet eens moeite te doen om het te verstaan". Ik vraag of ze gedroomd heeft over het boek dat ze heeft gelezen. Ze weet er niets meer van. Later, als ik 's avonds voorlees, zegt ze dat ze het nog heeft teruggezocht in het boek. En die zin kwam inderdaad in het boek voor. Te spannend? Wat bevoorrecht zijn we als we hier zo samen liggen, Joerie en ik. Alle rust, heerlijk weer, de krekelgeluiden weer op de achtergrond. Ons verblijf in Italie loopt ten einde.

Afgelopen week wisselend weer gehad. Overall drie slechte dagen en de rest goede. Op maandag en dinsdag regent het veel. Daarom pakken we op maandag de auto om naar Caorle te rijden. We rijden de regen tegemoet. We stoppen zelfs onderweg omdat we op de weg overal takken zien en het heel hard waait en regent. Aangekomen in Caorle lopen we door een oud haventje het centrum binnen. Gezellige steegjes en tentjes. We bezoeken wat winkeltjes. Jesse is op zoek naar het nieuwste tenue van Lazio Roma, we hebben hem beloofd dat we de helft zullen bijleggen en dat hij de andere helft zelf moet betalen. Hij hoopt het hier te vinden....helaas. De dames zijn altijd op zoek naar kleine snuisterijen, maar ik vind het al snel allemaal rotzooi. We lopen door richting de zee, waar de golven hard tegen de rotsen slaan. We stappen de kerk binnen, waar we een kaarsje branden voor onze overleden opa's en oma's en voor ome jan en de mama van Rianne die erg erg ziek zijn. Daarna gaan we 'casa di gelato' binnen, een authentiek zaakje gespecialiseerd in lekker ijs. Daar zijn de kids wel voor in. Ze mogen kiezen wat ze willen en het wordt voor alledrie een sorbet. Als de dame ze komt brengen, zien we hun verwonderende blikken. Het zijn 'plaatjes' die sorbets. Yara maakte nog de opmerking dat ze er vast niet zo goed uit zouden zien als op de foto, maar gelukkig overtreffen de sorbets haar verwachting. Via de supermarkt en wat fruitstalletjes onderweg gaan we weer naar de camping toe. Beef shanghai willen de kids, de meiden helpen mee koken, dat hebben ze trouwens veel gedaan. Yara heeft het geduld en de precisie daarbij die Joerie ook heeft. Heel behendig maakt ze voort alles schoon. Jesse gaat 's avonds met de meiden weg, Julian is weer vertrokken.

Die dinsdag is het 's ochtends bewolkt. We gaan toch zwemmen, althans de rest. Het is koud en door de bacterien in het water hebben Yara en ik een lichte oorontsteking. Joerie en de dames gaan erin, maar zijn er ook zo weer uit. Het is heel koud. S middags spelen we met vijven spelletjes. En Joerie is deze vakantie in the winning mood. We hebben hier al meer spelletjes gespeeld met elkaar als het afgelopen halfjaar, nee jaar thuis. De computer installeren we en met vijven kijken we een stukje van de Afrikareis van Jesse terug. Wat een geweldige momenten. Onbetaalbare herinneringen gemaakt daar. Hij weet alles nog precies en met een grote glimlach kijkt hij. S avonds kijken de dames en wij Rio 2. O ja bijna vergeten dat we gewoon films zouden kunnen kijken. Het blijft de eerste en enige film die we zien. Nou ja zien, yara ziet hem en Nyah, Joerie en ik slapen....En Jesse, die is met de twee meiden op stap.

Woensdag ontwaken we met de zon die boven de tent schijnt. De heerlijkste momenten zijn hier onder andere de ochtend en de avond. Joerie en ik, samen als eerste wakker. Meteen naar buiten, ongewassen. Kop thee en genieten van de rust en de zee. Dan doet Nyah haar oogjes open, altijd als derde. Het eerste dat ze dan vraagt is of we al brood hebben gehaald. "Nee, meid dat mag jij doen!" En daar gaat ze dan. Het armbandsysteem zonder geld werkt perfect. Op de hele camping kan je niet met geld betalen. Als ze terugkomt, drinkt ook zij gezellig thee mee en lezen Joerie en ik de krant totdat Yara wakker wordt. Dat is het teken dat we voor het ontbijt kunnen gaan zorgen, want niet snel daarna zal Jesse aansluiten. Het campingleven is zo lekker ongedwongen. Gewoon de hele week geen make-up, gewoon de camping over met je afwasteiltje, je douchespullen mee onder de arm voor een heerlijke douche, opstaan wanneer je wilt en gaan slapen als je zin hebt.
En gewoon de hele week in bikini met hoogstens een shortje erover en niemand die daarvan opkijkt. Een Duitse overbuurman komt geinteresseerd naar de skottelbraai kijken. Het zijn de Nederlanders die dat ding bij hebben. Bij ons lag hij al zeker drie jaar ongebruikt in de kast. Er ontstaat een gezellig gesprek met Olaf. Half in het Duits, half in het Engels. Op de camping, alles doorelkaar.

De dames hebben twee drijvende vlotten met glijbaan in de zee ontdekt. Nou, niet ontdekt, maar ze hadden er nog niet op gezeten. Vanaf vandaag is het 'vaste prik'. Met vijven het vlot op. De gopro mee, snorkels en glijden maar. Achterstevoren, op de buik, zittend, hoeveel manieren zijn er om de glijbaan af te komen? We spotten er een grote vis onder van zon veertig cm. Hij heeft daar volgens Joerie zn vaste stekkie. Zodra we de zee instappen, proberen we allemaal zo snel mogelijk te zwemmen, bij het begin kun je namelijk de bodem niet zien en er zitten echt veel krabben en dat vinden we niet zo fijn. Jesse heeft weinig vet meer op zn bovenlichaam en traint voortaan iedere ochtend zijn armspieren. Een potje armdrukken met zijn vader wint hij nog niet. Yara doet gedwee haar opgelegde oefeningen voor The Legacy. Samen opdrukken en Yara doet zeker niet voor Jesse onder. 25 keer zonder blikken of blozen opdrukken met het grootste gemak, als ik het probeer doe ik het haar niet na. Papa wel natuurlijk.

We gaan nog effe shoppen in een shopping mall wat verderop. New Yorker, H&M en nog wat zaken. Yara heeft al in haar hoofd wat voor winterjas ze wilt en ook wat voor schoenen. Schoenen ditmaal. Ze legt het me uit en ik knik instemmend. Goed idee meid, hopen dat we het over een maandje of twee ook kunnen vinden. Jesse is blij als we bij een grote Intersport winkel het nike AS Roma 2014-2015 tenu tegenkomen. Dit is wat hij bedoeld, echter het shirt is uitverkocht in zijn maat. Hij heeft de WK voetbalpoule gewonnen! Toen hij zijn app na week 1 opende, had hij vele reacties. Hij is blij, eur 45 in the pocket. Eigenlijk weinig leuks verders, Jesse en Yara passen wat t-shirts, maar deze zijn toch niet naar hun smaak. Ook Nyah trekt een shirtje aan maar kijkt betwijfelend. We lopen langs een Mac, daar hebben ze zin in! Dus naar binnen, geen skottelbraai of pizza, maar gewoon een BigMac, ook lekker. Naast de Mac zit een ijszaak, waar je zelf een ijsje met smaak naar keuze kunt 'tappen'. Weer wat nieuws, dus leuk. Daar staan we dan met vijven een beker vol verschillende smaken te tappen om al die ijsjes vervolgens met de lekkerste toppings compleet te maken. Betalen per kg ijs...haha. Overheerlijke afsluiting!

'S avonds is the immortal Michael Jackson show, presented bij de animatie. Erg goed opgezet door de art director, een ware hommage aan the king of pop. Even denken we samen terug aan het concert dat MJ in Nederland gaf jaren geleden. We zaten helemaal bovenin en hadden Cheo meegenomen. Wanneer was dat ook alweer? Heel lang geleden, maar hoe lang precies daar kunnen we beiden niet opkomen. We zien Jesse wat verderop zitten, ditmaal tussen de twee meiden in.
De animatie doet erg hun best telkens weer iets leuks neer te zetten. De dames gaan graag kijken en omdat Jesse z'n gezelschap dit ook leuk vindt, is ook hij er bijna iedere avond te vinden. Vorige week werden onze dames gevraagd of ze mee wilden doen aan de Olympische Spelen. Nyah had zichzelf al opgegeven, Yara twijfelde...als ik ook mee zou doen, Tuurlijk doe ik dat! Team Rood, ik met nog een Nederlander, twee Poolse leuke enthousiaste dames en een stuk of vier Duitse Frauen. De kids in het kids-team. Geschminkt met rode strepen op het gezicht beginnen we die dag in de theater arena. Vervolgens naar het strand om partijtjes beach volleybal en beach football te spelen. Het is snikheet, maar lachen met al die dames. In de middag volgen er ook nog 3 spelen. De meiden hadden vantevoren al zo'n voorpret, twee dagen lang. Zo grappig om te zien. Erg naar uitgekeken. De dag eindigt met een kookwedstrijd. Team rood is als tweede geeindigd, door de winnende prestaties van de kids. Een gezellige, enerverende, zonnige dag was het als leden van team rood.

De laatste volle dag is wederom zonovergoten! Wat een genot! We starten de dag met een ochtendduik in zee, effe van het vlot glijden en springen. S middags lekker naar het zwembad. Een goede camping voor Giovanni, concluderen wij. Een stoel in de douche, een lift in het zwembad, gelijkvloers, een camping die is ingericht voor gehandicapten. Nyah gaat deze laatste middag voor het eerst en laatst zwemmen met het Nederlandse buurmeisje. We zien haar lachen en ze vermaakt zich opperbest. 'S Avonds na het douchen komt ze me vertellen dat ze een klein meisje heeft geholpen met douchen. "En hoe wist je dan dat ze hulp nodig had?" "Dat wist ik gewoon!" Ze kwam uit Polland...haha die kleine druif. Spreekt de talen niet en communiceert gewoon op haar manier. S avonds sluit ook Yara aan. Als Joerie en ik de koffers pakken en met Jesse nog een drankje doen in de bar aan de zee, zijn de dames bij de kids disco te vinden. Eigenlijk voelen ze zich er te groot voor, maar stiekem vinden ze het toch nog leuk. Al zitten ze wel op de tribune als we aankomen, de danspasjes heeft Yara in zich opgenomen. Zo, de laatste Latte aan zee zit erin! Als we met vijven richting de tent lopen, vraag ik Jesse of hij wel netjes gedag heeft gezegd tegen de twee meiden. "Nee", zegt hij. "Ga nog maar wel even doen, netjes afsluiten he", is het advies. Hij draait zich om en is weg. Met de dames doen we een spelletje. Nyah slaapt daarna snel. Yara lees ik een hoofdstuk voor uit haar eerste thriller. Daarna valt zij ook met een tevreden glimlach op haar gezicht in slaap. Joerie ligt ook in bed half te slapen en ik lig op Yara's bed, met Yara slapend naast me, te schrijven als Jesse om twaalf uur de tent binnen stapt. Hij pakt wat drinken en kijkt me aan als ik hem vraag hoe het was. "Goed", zegt hij glimlachend en met een licht verschoten gezicht. Ik vraag verder niets, maar merk wel iets. En ja hoor, dan begint ie gezellig te kletsen. "Ze vroeg of ik even wilde meelopen toen ik de dames voor hun caravan had afgezet". Toen had ik al zo'n gevoel. Ze zei: "ik vind je leuk". "Ze liep naar me toe en kuste me gewoon". "Even was ik verbaasd, maar toen ben ik maar gewoon mee gaan zoenen". "Kan ik zeggen dat ik met een model heb gezoend", grijnst hij.
"Wat dacht jij?", was het eerste wat ik lachend zei. "Ik dacht wel even wat gebeurt er nu?" Joerie is halverwege ook komen luisteren naar Jesse's ervaring. " Maar Jesse", zeg ik. "Waarom heb je ons dan geen COWBOY gesms't, dat hadden we toch afgesproken als nieuw codewoord na indiaan?" Lachend zegt hij: " mam, gebeurde net, had geen zin meer om te sms'en". Yara is inmiddels ook wakker. De eerste opmerking die ze maakt is: "Je vond haar toch niet leuk, dan ga je haar toch niet kussen!" "Klopt", zegt Jesse. "Niet leuk genoeg, maar ik begon ook niet. Zij kwam gewoon naar me toe en begon me te zoenen". "Dat zou ik echt nooit doen", voegt Yara daaraan toe. Ze sluit af met: "poets je tanden maar goed!" en draait zich weer om en valt in slaap. Weer een ervaring rijker. "Ik vond ze wel mooi hoor Jesse!", zeg ik nog. "Ja eigenlijk wel", zegt hij. "Maar niet leuk genoeg". Omgekeerde wereld mijns inziens.....meiden die veroveren. Ik vraag Jesse of ik het mag opschrijven. "Ja hoor", zegt hij. "Ik ga het zelf meteen appen als ik wifi heb" "ik heb een model gezoend." Ik denk "ik?". De volgende ochtend wordt ook Nyah geinformeerd door hem. "Met de tong?", vraagt ze. Heerlijk dat hij dit zomaar uit zichzelf deelde.

Op zaterdag staan we om half zeven samen op. Laatste dingen worden ingepakt en gedaan. Onze vakantie eindigt in Italie. Mooi, dan kan onze REIS beginnen!